Zdalny staż w Singapurze a ulga dla młodych
Sprawa dotyczyła studenta studiów magisterskich, posiadającego status rezydenta podatkowego w Polsce. Przed ukończeniem 26. roku życia zawarł on z firmą z siedzibą w Singapurze umowę o odbycie płatnego stażu.
We wniosku wskazano, że umowa została podpisana zgodnie z tamtejszym prawem i nie miała charakteru umowy o pracę ani zlecenia. W treści umowy zapisano, że Wnioskodawca działa jako niezależny stażysta, a obowiązki wykonuje w uzgodnionych godzinach, bez podległości służbowej.
Spółka nie miała oddziału ani przedstawicielstwa w Polsce, a podatnik nie prowadził działalności gospodarczej. W ramach stażu realizował on zadania z zakresu programowania, analiz rynkowych i komunikacji wewnętrznej.
W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym kluczowe pytanie dotyczyło możliwości skorzystania z ulgi dla młodych w stosunku do uzyskanych dochodów.
Stanowisko podatnika i jego argumentacja
Wnioskodawca w własnym stanowisku stwierdził, że jego dochód powinien być zakwalifikowany jako działalność wykonywana osobiście (art. 13 pkt 8 ustawy o PIT), oraz powinien korzystać ze zwolnienia w ramach ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT). W jego ocenie z uwagi na wiek, brak przekroczenia limitu przychodów i brak prowadzenia działalności gospodarczej, spełnia on wszystkie wymogi przewidziane dla zastosowania ulgi.
KIS: „Stanowisko nieprawidłowe”
Organ wskazał, że przychód uzyskany przez podatnika nie mieści się w żadnej z kategorii wskazanych w art. 13 pkt 8 ustawy, wobec czego nie może być uznany za przychód z działalności wykonywanej osobiście. Tym samym świadczenie to zostało zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.
W dalszej części interpretacji Dyrektor KIS odniósł się do możliwości zastosowania tzw. ulgi dla młodych.
Jak stwierdził organ, ulga dla młodych stanowi wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i dotyczy wyłącznie przychodów uzyskanych do ukończenia 26. roku życia z enumeratywnie wymienionych w ustawie źródeł. Korzystanie z takiej preferencji wymaga spełnienia wszystkich warunków określonych w przepisach, które powinny być interpretowane ściśle. Niedopuszczalne jest ich wykładanie w sposób rozszerzający.
Organ podsumował swoje stanowisko następująco:
„Reasumując: skoro opisane we wniosku wynagrodzenie stażowe z Singapuru nie jest osiągane z żadnego z tytułów wymienionych w cyt. art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym w szczególności jak Pan podał: nie jest osiągane z umów zlecenia, o których mowa w literze b), bowiem – jak stwierdziłem wyżej – stanowi dla Pana przychód ze źródła określonego jako „inne”, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, to nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy, ponieważ nie jest objęte tym zwolnieniem podatkowym.
W konsekwencji, przedmiotowe świadczenie podlega w Polsce wykazaniu i rozliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym, składanym na formularzu PIT-36 oraz opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej.”
Jak wskazuje interpretacja, nie każdy dochód uzyskany przed ukończeniem 26. roku życia korzysta ze zwolnienia z podatku. Decydujące znaczenie ma kwalifikacja źródła przychodu, co jest szczególnie istotne w przypadku umów zawieranych zgodnie z przepisami innego państwa.
