Okulary a KUP

W dobie wszechobecnej cyfryzacji, liczba osób którym pogarsza się wzrok niewątpliwe wzrasta, ma to również swoje odzwierciedlenie w przypadku wykonywanej pracy, która niejednokrotnie wymaga spędzenia wielu godzin przed ekranem komputera. Konsekwencją jest wymóg wyposażenia się w okulary w celu prawidłowego wykonywania powierzonych obowiązków, czy prowadzenia działalności gospodarczej. Niestety w interpretacjach organów podatkowych już od wielu lat dominuje pogląd, zgodnie z którym poniesione wydatki na zakup okularów korekcyjnych nie mają wpływu na wysokość osiąganych przychodów w działalności gospodarczej, ani też nie są ponoszone w związku z prowadzoną działalnością. Organy jak mantrę powtarzają, że takie wydatki mają charakter osobisty. Ostatnio wydana interpretacja w tym zakresie dotyczyła podatnika prowadzącego działalność informatyczną, który otrzymał zalecenie noszenia okularów. Jak tłumaczył we wniosku – konieczność używania okularów związana jest z długotrwałą pracą przy komputerze, co jest ściśle powiązane z uzyskaniem przychodu z prowadzonej przez działalności. Wnioskodawca zadał pytanie, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu zakup okularów korekcyjnych do dalszego świadczenia usług – sam uważał, że tak. Stanowiska tego nie podzielił Dyrektor KIS, którego zdaniem: „(…) Wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu przede wszystkim ochronę Pana zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do zakupu okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.” – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z 8 marca 2023 r. nr: 0113-KDIPT2-1.4011.12.2023.2.HJ Niemalże identyczną Interpretację uzyskał doradca podatkowy, który podobnie jak przedstawiony wyżej informatyk w związku z pogorszeniem stanu wzroku oraz zaleceniem lekarza planował zakup okularów korekcyjnych. Dyrektor KIS powtórzył swoją argumentację i dodatkowo zwrócił uwagę, że „(…) Pomimo wskazania, że będzie Pan używał zakupionych okularów korekcyjnych wyłącznie do wykonywania obowiązków radcy prawnego, powyższy zakup jest uwarunkowany stanem zdrowia Pana, tzn. wadą wzroku, która wymaga korekcji, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.” – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z 18 stycznia 2023 r. nr: 0115-KDIT3.4011.920.2022.1.AD Co ciekawe, mniej rygorystycznie organy podchodzą do innych wydatków, które na „pierwszy rzut oka” podobnie jak okulary, przejawiają cechy wydatków o charakterze osobistym, a jednak organy zgadzają się na zaliczenie ich do kosztów podatkowych. Znamienitym przykładem może być interpretacja dotycząca zakupu przez adwokata zegarka z funkcją chronografu. Jak argumentował wnioskodawca, istotnym narzędziem jego pracy jest urządzenie z funkcją stopera/chronografu, za pomocą którego możliwe jest dokładne odmierzanie czasu poświęcanego na poszczególne zadania, z możliwością natychmiastowego wstrzymania pomiaru w sytuacji, gdy np. telefon z sądu lub urzędu przerywa wykonywanie aktualnego zadania. Jak czytam w stanie faktycznym - wnioskodawca zamierza używać przedmiotowego zegarka jedynie w dniach, w których prowadzi działalność gospodarczą, gdyż tylko wtedy potrzebuje mieć przy sobie bezustannie urządzenie do dokładnego odmierzania czasu poświęcanego poszczególnym zadaniom. Na gruncie tak przedstawionego stanu faktycznego, wnioskodawca zadał pytanie czy może zaliczyć koszt zakupu mechanicznego zegarka z funkcją chronografu, do kosztów uzyskania przychodu – sam uważał, że tak. Jego stanowisko potwierdził Dyrektor KIS, który uznał że: „ (…) Zegarek z funkcją chronografu będzie odmierzał czas poświęcany na poszczególne zadania, realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Pozwoli Mu rozliczyć czas poświęcony dla poszczególnych klientów, który jest podstawą wystawiania klientom faktur za usługi. Jednocześnie wydatek na zakup zegarka z funkcją chronografu nie jest wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodów. Tym samym pośrednio może przekładać się na uzyskiwane przez firmę Wnioskodawcy przychody.” – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z 8 czerwca 2021 r. nr:0113-KDIPT2-1.4011.408.2021.1.DJD Nie mniej ciekawe w mojej ocenie jest stanowisko organu w zakresie wydatków na aparat słuchowy. Sprawa dotyczyła podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są usługi brukarskie. Jak podkreślił, swoje prace wykonuje zarówno dla klientów indywidualnych, jak również dużych firm. Niestety z uwagi na wadę słuchu w celu właściwej realizacji pracy niezbędne jest zastosowanie przez niego aparatu słuchowego – szczególnie z uwagi na fakt, że większość ustaleń w zakresie wykonywanej pracy odbywa się na głośnych terenach budowy. Jak podkreślił we wniosku, aparat słuchowy będzie posiadał funkcję zestawu słuchawkowego. W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym zadał pytanie, czy wydatki poniesione na zakup takiego aparatu słuchowego mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej – sam uważał, że tak. Stanowisko Wnioskodawcy poparł Dyrektor KIS, który uznał że wydatek ten pozostaje w związku przyczynowym z prowadzoną działalnością gospodarczą – „(…) zakup aparatu słuchowego ma pomóc w prawidłowym wykonywaniu obowiązków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz w komunikowaniu się z innymi osobami podczas realizacji tej działalności, a także w rozwoju i optymalizacji kosztów działalności gospodarczej. Wydatek ten obiektywnie może w efekcie końcowym przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.” – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z 24 października 2022 r. nr: 0112-KDIL2-2.4011.609.2022.1.MM Analiza przedstawionych interpretacji w mojej ocenie prowadzi do wniosku, że organy podatkowe przejawiają pewnego rodzaju niekonsekwencje w swojej linii orzeczniczej. Z racjonalnego punktu widzenia, nie sposób doszukiwać się różnicy pomiędzy wydatkami na zakup: zegarka z funkcją chronografu, aparatu słuchowego czy okularów korekcyjnych, a jednak organy podatkowe dokonują rozdzielenia tych kwestii. Brak konsekwencji organów podatkowych w odniesieniu do tego typu wydatków powinien stać się przedmiotem dyskusji przed sądami, co w konsekwencji może przyczynić się do zmiany podejścia. Osobiście uważam, że brak jest racjonalnych podstaw do tego, by wyrzucać z kosztów wydatki na zakup okularów – w obecnych czasach jest to element niemalże niezbędny, bez którego ciężko wyobrazić sobie prowadzenie działalności.