Blokada rachunku bankowego a wykreślenie z VAT – wyrok WSA sygn. I SA/Po 381/23
Brak jest automatyzmu pomiędzy wydaniem postanowienia o blokadzie rachunków podmiotu kwalifikowanego i wykreśleniem z rejestru podatników na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT jak również - z tych samych powodów – brak jest podstaw do automatyzmu w zakresie rozpatrzenia wniosku o przywrócenie rejestracji na podstawie art. 96 ust. 9j ustawy o VAT – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 23 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Po 381/23.
W omawianej sprawie Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił skarżącemu przywrócenia do rejestru czynnych podatników VAT. Wskazał on, że dokonana została blokada rachunków bankowych prowadzonych na rzecz skarżącego. Wobec tego, Naczelnik Urzędu Skarbowego wykreślił skarżącego z rejestru podatników VAT.
Skarżący wniósł odwołanie od powyższej decyzji z żądaniem jej uchylenia w całości oraz bezzwłocznego przywrócenie statusu podatnika VAT czynnego.
Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Wskazał on, że podstawą faktyczną wykreślenia skarżącego z rejestru podatników VAT było uzyskanie informacji o tym, że w stosunku do skarżącego Szef KAS zastosował blokadę rachunków bankowych, a następnie wydał postanowienie o przedłużeniu terminu blokady rachunków bankowych. Podkreślił on, że wykreślenie z rejestru podatników na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT, stanowi prostą konsekwencję blokady rachunku i oparte jest na tych samych przesłankach faktycznych, co blokada rachunku bankowego.
Zgodnie z przytoczonym wyżej art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli posiadane informacje wskazują na prowadzenie przez podatnika działań z zamiarem wykorzystania działalności banków w rozumieniu art. 119zg pkt 1 Ordynacji podatkowej lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi w rozumieniu art. 119zg pkt 9 Ordynacji podatkowej.
W następnej kolejności, Skarżący wniósł skargę na wspomnianą decyzję do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego z żądaniem stwierdzenia jej nieważności wraz z poprzedzającą decyzją organu pierwszej instancji i bezzwłocznego przywrócenie skarżącemu statusu podatnika VAT czynnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uznał skargę za zasadną. Wskazał on, że przesłanki wykreślenia podatnika z rejestru VAT na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT nie są tożsame z przesłankami zastosowania blokady rachunku według art. 119zv § 1 Ordynacji Podatkowej.
Podkreślił on, że zarówno art. 96 ust. 9 pkt 5 jak i ściśle z nim powiązany art. 96 ust. 9j ustawy o VAT wymagają, poza formalnym orzeczeniem blokady rachunków bankowych, wykazania prowadzenia przez podatnika działań z zamiarem wykorzystywania działalności sektora bankowego do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi.
Zatem, brak jest automatyzmu pomiędzy wydaniem postanowienia o blokadzie rachunków podmiotu kwalifikowanego i wykreśleniem z rejestru podatników na podstawie art. 96 ust. 9 pkt 5 ustawy o VAT jak również brak jest podstaw do automatyzmu w zakresie rozpatrzenia wniosku o przywrócenie rejestracji na podstawie art. 96 ust. 9j ustawy o VAT.
#vat #blokadarachunku #wykresleniezrejestru
